Welkom in de huiskamer van Dermot Kennedy
In plaats van waarschijnlijk de laatste mooie nazomeravond op het terras te zitten, kiezen wij er voor om naar een uitverkocht Paradiso te gaan, voor het concert van Dermot Kennedy. In maart 2023 zagen wij de Ierse singer-songwriter in de AFAS Live, wat tot nu zijn laatste show in Nederland was. Wat ons destijds opviel was de muziek die de stem van Kennedy regelmatig overstemde.
Het concert vanavond maakt deel uit van de ‘Promised Return Tour’ en is aangekondigd als een tour die Dermot Kennedy terugbrengt naar de intieme shows waar het voor hem allemaal mee begon. Opvallend is dat in juni 2023 het album ‘Sonder’ uitgebracht is, maar dat we daarna twee jaar lang niks van hem vernomen hebben, terwijl een nieuw album natuurlijk dé reden is om op tour te gaan.
Bij binnenkomst van de grote zaal van Paradiso is er een huiskamersfeer gecreëerd. Er hangt een grote ‘backdrop’ die een groot deel van de iconische raampartij bedekt met aan de linkerkant een afbeelding van een idyllisch landschap en rechts de volgende tekst:
“And suddenly the light, that had been kept from me so long, shines bright. Can I trust it?
The dark will come back, no doubt it feels like it never leaves my street. But having seen the light, having felt your love, it feels different now. I feel ready for whatever the light may bring.
Fear has no place in this heart.”
Het lijkt er op dat Kennedy uitleg geeft over hoe hij tot deze tour is gekomen en een inkijkje geeft in zijn onzekerheden en het overwinnen daarvan.
Op het podium staan verder drie schemerlampen, een contrabas en een piano.
De avond wordt geopend door de Amerikaanse singer-songwriter Grace Enger, die de hele tour meereist. Solo met alleen een akoestische gitaar en haar fraaie stem weet zij de zaal met haar nummers voor zich te winnen. Ofschoon de zaal zich behoorlijk vult is het over het algemeen stil tijdens haar songs, terwijl ze toch ook meer uptempo muziek laat horen. Verder geeft ze aan dat er veel aan de hand is in haar eigen land en blij is in Europa te zijn.
Nadat Enger het podium heeft verlaten en de gebruikelijke achtergrondmuziek stil valt, wordt het nummer ‘exile’ van Bon Iver en Taylor Swift luider afgespeeld. Het blijkt de intro van de show van Dermot Kennedy te zijn, want als de laatste noten wegsterven, betreedt de zanger het podium. Met alleen zijn gitaar speelt hij solo ‘For Island Fires en Family’. Het publiek is muisstil en door het ontbreken van andere instrumenten en achtergrondzangers, komt de geweldige stem met het rauwe randje volledig tot zijn recht.
Bij het tweede nummer “Two Hearts’ voegt zich een bassist bij Kennedy op het podium en later bij ‘What Have I Done’, een violist en pianist.
Gedurende het ruim anderhalf uur durende concert worden niet alleen nummers van zijn drie albums gespeeld, ook het nog niet uitgebrachte ‘Endless’ maakt deel uit van de setlist. Dit nummer raakt ons echt omdat het feilloos de moeilijkheden die je in een relatie kan hebben weergeeft en met veel gevoel gezongen en gespeeld wordt.
Af en toe vertelt Kennedy tussendoor wat hij met zijn nummers wil zeggen en hoe hij tot die tracks gekomen is. Opvallend is dat hij ook aangeeft het eigenlijk heel intimiderend te vinden om in zo’n kleine zaal en zo dicht op het publiek te staan, maar dat het nu wel wat begint te wennen en hij er inmiddels ook meer van geniet.
Het publiek zingt heel zachtjes, nauwelijks hoorbaar bijna alle nummers mee, behalve ‘Power Over Me’ en publieksfavoriet ‘After Rain’ waarin de zanger iedereen oproept om vooral van zich te laten horen. Verder is het stil en worden we niet gestoord door kletsende mensen, wat een genot!
Dermot Kennedy leerden wij kennen op ESNS in 2018. Datzelfde jaar werd hij gelijk geprogrammeerd op Best Kept Secret. Zijn nummers hebben veelal een opbouw van heel intiem naar behoorlijk bombastisch met volle drums en bassen. Het bijna akoestische concert van vanavond is een gouden greep. De verhalen die de singer-songwriter met zijn songs vertelt komen nog beter tot hun recht, want je wordt bijna gedwongen om écht naar de teksten te luisteren. Met regelmaat zien we in het publiek tot tranen geroerde fans. Dermot Kennedy weet mensen te raken.
© Irwan Notosoetarso
