Een conceptalbum in een live-uitvoering is nooit echt makkelijk te noemen en sommige pogingen gaan niet altijd goed, maar Edward Reekers en zijn gastmuzikanten slagen er wel met vlag en wimpel in. Op CD (of LP, of bij de Spotify luisteraars) zijn de nummers misschien nog losstaand, maar in de live versie valt het puzzelstukje pas echt.
Het licht gaat uit en met een projectie komt de show op gang. De uitleg waarover het album gaat, en dus ook dit concert, komt met stem van Edward tot leven. Door de keuze voor een uitleg tussen de nummers door, begeleidt met teksten op de video wall, valt het verhaal pas echt op zijn plek en ziet en krijgt elke luisteraar bij dit concert de hele beleving. Voor het publiek in De Pul valt echter het scherm even uit. Er is een technisch probleem - dat snel en vakkundig wordt opgelost - waardoor alles even stil ligt. Maar met een tweede poging komt het toch goed. Laat dit nou ook net het concept achter het album zijn, een tweede, alternatieve dimensie… was het gepland?
Na de intro en het eerste nummer spreekt Edward het publiek toe en introduceert de band. Geen artiest kan zonder, dus daarom zijn gitaristen Mark Bogert en Bob Wijtsma van de partij, maar ook Harmen Kieboom op drums, Johannes Adema op bas, Stanley Medema op diverse blaasinstrumenten en Wil Maas op toetsen staan op de planken. Daarbij geven de vocalisten Cindy Oudshoorn, Jane Goulding en Jan Willem Ketelaers acte de présence. Een aantal gaven al hun bijdrage op het album, maar zijn dus ook live aanwezig, wat nog beter klinkt dan de nummers op CD.
Muziek is niet alleen het horen, maar het beleven is wat het compleet maakt. Dat is ook heel duidelijk tijdens deze show. De projectie geeft soms de teksten aan, maar soms ook beelden van planeten of stelsels, wat het verhaal nog meer draagt. De vocalisten hebben er zin in en net als bij de band hebben ze plezier in wat ze doen en dat straalt uit naar de enthousiaste zaal. Meezingend en juichend wanneer het kan en stil tijdens de mooie ballads. Het verhaal valt goed en wordt door de fans, maar ook de nieuwsgierige bezoekers die er nog niet zo bekend mee zijn, op handen gedragen.
Een zeer geslaagde versie van ‘Patients, Have Patience’ komt bijna aan het eind voor de pauze ten gehore. Een leuk bedacht visueel en muzikaal stuk waarbij Jan Willem Ketelaers op een projectie op het scherm tot leven komt als dokter. En niet in zijn uppie, maar met vier tweelingbroers. Samen vormen ze een opera-achtig koor en dat komt tot hoogtepunt wanneer de echte versie van Jan-Willem het podium op komt in doktersoutfit en de bombastische zang met zijn 'tweelingbroers' op het scherm afmaakt. Geniaal bedacht en tot in de puntjes verzorgd.
Als na de redelijk lange pauze het scherm weer de show start, zien we Leo Blokhuis en Edward Reekers in een kort interview. Edward verteld over de tijd dat muziek niet live gespeeld kon worden en theaters geen duidelijke toekomst hadden door het welbekende virus wat de wereld in haar greep hield. Hij begon dit album te maken. Een leuke toevoeging is dit om zo een kijkje in zijn hoofd te krijgen. Een ander hoogtepunt is het schitterende duet tussen Cindy Oudshoorn en Reekers zelf. Hun stemmen passen ontzettend goed bij elkaar en worden begeleid door de met passie bespeelde akoestische gitaar van Mark Bogert. Terecht dat Edward zelf opmerkt dat na dit nummer het niet anders kan dan de Grand Finale in te zetten en deze show met een knaller af te sluiten.
Een knaller geldt sowieso voor deze show, waarin alles vooraf duidelijk is bedacht en tot in de puntjes in perfectie wordt uitgevoerd. Het staat als een huis en is van hoge kwaliteit. Het is duidelijk dat Nederland veel grote muzikale grootheden heeft en deze keer zijn die door Edward Reekers samen op het podium gebracht. Hierbij is het allermooiste om te zien hoe de band en de vocalisten zoveel plezier hebben en het publiek in haar greep houden. Een meer dan geslaagde avond die een lange reis - ze zijn alleen in Zuidelijk of Westelijk Nederland te bewonderen - meer dan waard is.
© Daniël Nijveldt