Blije dans-soul
Er staat een jonge soulvolle man op het podium. Het publiek staat vol met verwachtingsvolle meiden met heuptasjes. Voorprogramma Xillan heeft zijn drummer vooraan op het podium en deze deelt erg rake klappen uit op zijn instrument. In combinatie met de bas wordt een vette toon neergezet. Er wordt gelijk al aardig mee gewiegd. Het publiek heeft er zin in. Groovy is het, van zwaar tot meeslepend. Xillan lijkt een getalenteerd zanger, zeker ook wat hij met zijn kopstem toevoegt. Smooth looks en scherpe hooks. Gevarieerde songs met een funky touch. Als hij hierbij ook veel raps zou doen, zou hij helemaal binnen lopen. Maar hij wordt soulzanger. De diepte in zijn stem zal zwaarder worden, onmiskenbaar.
Xillan sluit af met ‘Don’t Let Nobody Fuck You Up’, wat joelend ontvangen wordt. Hij is het broertje, of liever gezegd, de tweelingbroer van Jeangu Macrooy. Dat verklaart de betrokkenheid in het publiek en ook de duur van zijn show. De gebroeders komen overigens uit Paramaribo, Suriname. Ze zijn 25 en spelen en schrijven al tien jaar samen. Jeangu Macrooy heeft zijn tweede album ‘Horizon’ uitgebracht en zal bij ‘t grote publiek vooral bekend zijn van zijn vertolking van Judas in The Passion van 2018. Zijn religieuze roots brengt hij ook in zijn eigen muziek tot uiting.
Bij Jeangu staat Xillan gewoon weer vooraan, naast zangeres Milaisa Breeveld de backing vocals te verzorgen. Met maar liefst negen muzikanten sterk, vertegenwoordigt de band een stukje Afro-Amerikaanse muziekgeschiedenis, maar wel met eigen nummers. En dat is een genot voor de luisteraar. Jeangu Macrooy staat iets solider zijn show gestalte te geven dan zijn broer. De blazers zijn te gek, zij maken het af. Jeangu zegt dat het een leuke avond gaat worden, de energie is echt lekker, geeft hij aan. Al meteen bij het tweede nummer geven de muzikanten enorm veel gas, variatie en entertainment. De vocalisten swingen en vooral de dame is een plaatje om te zien, en daarbij uitmuntend in theatrale vormgeving. Stax, motown, oude reggae, gospel, soul. Nummers van Macrooy’s eerste album ‘High On You’ en z’n laatste album ‘Horizon’, wisselen elkaar af. Het swingt lekker, het publiek is ontzettend enthousiast. Het is een ultieme muzikale uitwisseling van energie tussen de bandleden onderling en de band en het publiek.
En als ineens halverwege de show Jeangu de band laat zwijgen, valt het publiek in een verdoofde stilte. “God is a man’s made concept / these scriptures are misunderstood” zingt hij enkel met piano in ‘In the Name Of’. De man pakt ze in. Weg is het gekeuvel. Het publiek staat ontroerd en aandachtig te luisteren en wat volgt is een oorverdovend applaus.
De band komt terug en ergens in de verte wordt Sanne in het zonnetje gezet; zij is jarig vandaag. Jeangu hoort het en feliciteert haar. “Zijn jullie klaar voor een feestje?”. Dat zijn we en het nummer ‘High on You’ wordt ingezet. We constateren dat niemand om ons heen niet vol overgave meezingt en danst. Jeangu ziet het ook en maakt van ons allemaal één groot achtergrondkoor. Bij ‘Crazy Kids’ zingen Xillan, Milaisa en Jeangu om de beurt een partij. Het is niet voor niks dat Xillan en Milaisa voor op het podium staan i.p.v. achteraan zoals bij de meeste backing vocals, want wat kunnen ze zingen! Ook de muzikanten worden niet vergeten: een gitaarsolo hier, dan even de bassist vooraan in de spotlight, de blazers, de pianist, ieder krijgt zo even de volledige aandacht en pakt deze ook. We kunnen niet anders concluderen dan dat het stuk voor stuk topmuzikanten zijn, die hun liefde voor muziek zo uitdragen dat je wel moet meebewegen. We hebben het eerder gedacht, maar deze man met deze band zou zo de Grote Zaal van de Oosterpoort kunnen vullen.
Bijna aan het eind van het concert worden we nog getrakteerd op een cover van “The Black Keys”, namelijk ‘Little Black Submarines’.Er staan onwijs veel mensen te dansen, gericht naar het podium. We worden vrolijk van dit beeld en van de muziek. ‘Shake Up This Place’, het lijkt deze band geen moeite te kosten, het gaat vanzelf en met plezier.
Er volgt een buiging. Alle muzikanten op een rij buigen voor het publiek, ze stralen en ontvangen een denderend applaus en gejoel. Het was feest vanavond in de Oosterpoort. Wij buigen voor Jeangu Macrooy en band en kijken terug op een fantastische avond. Gezamenlijkheid en positiviteit, dat zijn de kernwoorden die blijven hangen.
© Marten Siegers | All Rights Reserved
Geef een reactie