Het is Halloween, en vanavond zijn we in een uitverkocht Paradiso voor het optreden van de opkomende band ‘The Last Dinner Party’. Nog voordat de deuren opengaan, staat er al een flinke rij voor de ingang, met veel fans van allerlei leeftijden die in kostuum zijn verschenen – op verzoek van de Britse band via hun een post op Instagram, hoewel verkleden (natuurlijk) niet verplicht was.
De zaal vult zich snel en voordat we het doorhebben doven de lichten voor het eerste voorprogramma van de avond: ‘Luvcat’. Hoewel de band een voor ons onbekende naam is, weten ze Paradiso moeiteloos in hun greep te krijgen. De bandleden, inclusief de leadzangeres, zijn allemaal verkleed als personages uit ‘The Addams Family’, en stralen een ontspannen, zelfverzekerde energie uit die hen als vanzelfsprekend op het podium doet voelen. Met hun dromerige en intrigerende melodieën zetten ze de perfecte toon als opmaat naar het theatrale optreden van ‘The Last Dinner Party’, dat later op de avond volgt.
Het tweede voorprogramma, ‘Kate J Pearson’, huppelt niet veel later het podium op, verkleed als Roodkapje met een paar konijnen in capes aan haar zijde. Helaas weten zij ons (en het publiek) niet echt te overtuigen. Hoewel de zangeres over een krachtige stem beschikt, vertoont het optreden enkele merkbare tekortkomingen. Het geluid heeft soms wat technische problemen; de drums en bas staan zo hard afgesteld dat de stem van de zangeres vaak overstemd wordt. Hoewel ‘Kate J Pearson’ een sympathieke aanwezigheid op het podium is, blijft het optreden iets achter bij de verwachtingen. Het is duidelijk dat ze talent heeft, maar we hopen op een meer verfijnde uitvoering in de toekomst.
Na de twee voorprogramma’s moeten we vrij lang wachten voordat de hoofdact het podium betreedt. Tijdens deze wachttijd worden we vermaakt met een interessante selectie tussentijdse muziek. Tegelijkertijd is de crew druk bezig met het transformeren van het podium. Ze voegen decoraties toe die een klassiek gevoel uitstralen, wat mooi aansluit bij de stijl van Paradiso. Deze sfeer zorgt ervoor dat we met nieuwsgierigheid wachten op de komst van ‘The Last Dinner Party’.
Om tien voor half 10, twintig minuten later dan verwacht, gaan de lichten dan eindelijk uit. Het podium kleurt rood en een soort onheilspellende muziek klinkt, terwijl de bandleden een voor een het podium oplopen: Casper Miles (drummer) als alien, Georgia Davies (bassist) als Sabrina Carpenter, Lizzie Mayland (gitarist) als The Dare, Emily Roberts (gitarist) als Annabelle en Aurora Nishevci (toetsenist) als Nina Sayers. De leadzangeres, Abigail Morris is verkleed als Joan of Arc.
Het optreden van deze nog vrij nieuwe band is het beste te omschrijven als een combinatie van een concert en een kunstperformance. Met hun bijzondere talent om elk nummer om te vormen tot een verhalend kunstwerk weten ze het publiek te betoveren, en we zijn diep onder de indruk van deze jonge talenten. De bandleden zijn geboren performers, die met hun charisma en energie de aandacht van de zaal continu vasthouden. De dynamiek tussen de bandleden is fascinerend om te zien; ze spelen samen alsof ze één organisme zijn, elke noot en elke pauze zorgvuldig gecultiveerd om de emotionele lading te versterken.
Naast hun eigen repertoire voert de band midden in de show ‘Wicked Game’ van ‘Chris Isaak’ uitop, een prachtig nummer dat de stem van Morris schitterend tot zijn recht laat komen. Daarnaast krijgen we een bijzonder cadeautje: de band besluit een nog niet uitgebracht nummer genaamd ‘Big Dog’ voor ons te spelen, wat een nieuwe kant van hun muziek laat zienhoren. Dit krachtige nummer weet van begin tot einde de aandacht vast te houden en laat ons verlangen naar meer.
Tijdens de show brengt ‘The Last Dinner Party’ niet alleen muzikale perfectie, maar ook een vleugje humor. Dit blijkt bijvoorbeeld wanneer ze een stuk karaoke inlassen met ‘Girls’ van ‘The Dare’ en ‘Espresso’ van ‘Sabrina Carpenter’, waarbij de zaal vol enthousiasme meezingt. Hun combinatie van serieuze muzikale uitvoeringen en speelse interactie maakt duidelijk dat ze niet alleen getalenteerd zijn, maar ook weten hoe ze het publiek kunnen entertainen.
De show wordt afgesloten met de twee hits ‘The Killer’ en ‘Nothing Matters’, die een fantastisch einde vormen. Voor wie hen nog niet kent: ‘The Last Dinner Party’ is een opkomende kracht om in de gaten te houden. Hun performance in Paradiso biedt niet zomaar een show, maar een ervaring – een laatste diner dat je niet snel vergeet.
© Demi Luna Traas
Demi Luna Traas